چند ماه پیش بود که مراسم تودیع و معارفه یدالله بایبوردی، مدیر باسابقه منطقه 8 عملیات انتقال گاز برگزار شد؛ مراسمی که با یک تماس شروع شد و به مدیریت 10 ساله او در این منطقه پایان داد.
بایبوردی را دروازبان صادرات گاز ایران می نامند؛ مدیری که طی سال های حضور در پست های مختلف حتی در شرایط خاص و محدودیت های عملیاتی توانسته بود علاوه بر شرکت های داخلی، بوتاش ترکیه را هم راضی نگه دارد و دی ماه امسال همزمان با تولد 60 سالگی اش با صنعت گاز خداحافظی کرده و به افتخار بازنشستگی نائل می آید.
در شرایطی که برخی مدیران برای تمدید یکساله قرارداد خود و فرار از بازنشستگی دست به دامن استانداران، نمایندگان مجلس و مسئولان سیاسی کشور می شوند، بایبوردی شخصا برای انتخاب جایگزینش با مدیرعامل شرکت انتقال گاز تماس می گیرد و از جمشیدی دانا می خواهد با توجه به حساسیت منطقه 8 عملیات انتقال گاز در حوزه صادرات گاز و مدیریت شبکه گاز استان های سردسیر آن هم در پیک مصرف؛ فردی که برای تصدی پست او پس از بازنشستگی تعیین شده را چندماه زودتر به منطقه بفرستد تا در فرصت باقی مانده حضورش در منطقه در کنار او به کار ادامه دهد و به نوعی تجربیات چندین ساله اش در این منطقه را در اختیار مدیر جدید قرار دهد.
رفتاری که جشمیدی دانا را برآن داشت تا نه از طریق ویدیو کنفرانس بلکه شخصا برای مراسم تودیع و معارفه عازم تبریز شود و در این مراسم از سبک مدیریتی و اخلاقی وی قدردانی کند.
کارکنانش بایبوردی را مدیری با سبک رهبری منحصر به فرد می دانند که علاوه بر تخصص و تعهد کاری، برای حل مشکلات شخصی آن ها نیز زمان صرف می کرد. نمونه ای که شخصا در مراسم افتتاح اولین تاسیسات الکتروکمپرسور تقویت فشار گاز تبریز شاهد آن بودم! در شرایطی که مسئولان کشوری و عالی رتبه برای افتتاح این پروژه به تبریز سفر کرده بودند و بسیاری به دنبال نمایش توانمندی های نداشته شان بودن، وی در گوشه ای شاهد افتتاح این پروژه بود.
شاید در میان مدیران همچون بایبوردی که روحیاتی خاص دارد را کمتر شاهد باشیم ولی باید این تفکر به نمادی برای مدیران صنعت گاز بدل شود و آن روز است که می توان این صنعت را به معنای واقعی مردمی برشمرد.